Το τέταρτο βιβλίο από την τετραλογία με την Άννα (Το αυγουστιάτικο φεγγάρι, Στο γυμνάσιο, 1-1-4). Ένα μωρό μας αφηγείται μέσα από την κοιλιά της μάνας του τα αισθήματα, τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις της μητέρας του, Άννας, απέναντι στη Χούντα, στον σύζυγό της, στην οικογένεια του συζύγου, στην άφιξη της τηλεόρασης, στη νύχτα του Πολυτεχνείου. Τρυφερό και ρομαντικό. Λίίίγο παρατραβηγμένο το γεγονός ότι το μωρό αρνήθηκε να βγει κι έτσι έχουμε μια αρκετά εκτενή κύηση. Κατά τα άλλα τα ιστορικά γεγονότα τα πλέκει σωστά με την ιστορία, σκιαγραφεί τους χαρακτήρες πολύ καλά αν και λίγο επιφανειακά και υπήρχαν πολλές επαναλήψεις (επιφωνήματα, α!, να! κλπ.). Ένα έφηβο κορίτσι (περισσότερο) θα το αγαπήσει σίγουρα και θα μάθει κάποια πράγματα για μια περίοδο τόσο κοντινή μας, για τη νοοτροπία της εποχής, για τους ξύλινους λόγους του Παπαδόπουλου, για τα βασανιστήρια, τη Γυάρο και για τη νύχτα του Πολυτεχνείου. Γεγονότα που και το ίδιο το μωρό δεν γνωρίζει τι σημαίνουν και γι\' αυτό έχει πολλές απορίες αλλά τις αναφέρει με το δικό του προσωπικό χιοόυμορ και ύφος!!